اداره سابق نظارت و ارزشیابی در چارت تازه سازمان سینمایی تبدیل به دو معاونت جداگانه شده است. معاونت امور آثار سینمایی و معاونت امور فعالیت‌های سینمایی و سمعی و بصری. بر این اساس مسئول بخش نظارتی فیلم‌ها جلیل عرفان‌منش است که در سمت معاون امور آثار حضور یافته است.اگر نگاهی به مصاحبه‌های عرفان‌منش در یک ماه اخیر بیندازیم می‌بینیم که او بیشتر درباره پروژه «لاله» به اظهارنظر پرداخته است. معاون امور آثار سازمان سینمایی مشاور فیلمنامه پروژه لاله نیز هست و حضور رسانه‌ای عرفان‌منش نشان می‌دهد که اهمیت فیلم اسی نیک‌نژاد بیشتر از پاسخگویی درمورد فیلم‌هایی است که هنوز موفق به دریافت پروانه نمایش نشده‌اند.
از سوی دیگر سجادپور هم که در سه سال اخیر جزو مدیران همواره پاسخگوی ارشاد بوده می‌تواند نفس راحتی بکشد که دیگر مجبور نیست درباره هر اتفاقی توضیح بدهد. اینکه ایجاد چنین تغییراتی در سال پایانی دولت دهم چه مزیتی دارد هنوز بر کسی جز جواد شمقدری و همراهانش معلوم و مشخص نیست. فعلا مهم‌ترین مأموریت سازمان سینمایی کشور این است که هر طور شده پروژه لاله را راه بیندازد و این فیلم را به مرحله تولید برساند. میزان انرژی و فعالیتی که برای تولید فیلمی درباره یک قهرمان اسبق زن اتومبیلرانی صورت گرفته اگر صرف رفع مشکلات جدی سینما می‌شد شاید در ماه‌های پایانی مسئولیت مدیران سینمایی، شاهد اقداماتی مثبت می‌شدیم ولی ظاهرا قرار است همه چیز با لاله پیش برود و رقم بخورد. پروژه‌ای که یکی از مهم‌ترین محسناتش آفریدن جنجال‌هایی بود که باعث شد تا مدتی برخی از مشکلات جدی سینمای ایران و به‌ثمر نرسیدن وعده‌های مدیران در سایه لاله و کارگردان هالیوودی‌اش قرار گیرد و دقیقا به همین دلیل است که مشاور فیلمنامه لاله بودن اهمیتی فراتر از معاونت امور آثار سینمایی می‌یابد.
این چند ماه هم احتمالا در سایه تغییرات ایجاد شده در چارت مدیریتی سینما سپری خواهد شد و شاید در انتها هم کسی متوجه نشود که سازمان سینمایی کشور جز اضافه شدن چند پست مدیریتی تازه، چه تفاوتی با معاونت امور سینمایی داشت. خوشبختانه دفترچه سیاستگذاری معاونت سینمایی که در یک‌سال اول حضور شمقدری در ساختمان بهارستان، تدوین شد، به‌عنوان سند وعده‌های داده شده موجود است و می‌توان با استناد به آن از مدیریت سینما سؤال کرد که چرا چشم‌اندازهای ترسیم شده محقق نشد و چرا سینما دچار این وضعیت شده است. البته اگر پروژه لاله بگذارد و اگر یک حاشیه داغ دیگر در راه نباشد تا باعث شود باز هم مسائل اصلی سینما به فراموشی سپرده شود.
